VOEDSEL KWEKEN MET SCHIJNBARE CHAOS 

Kurt vertelt het verhaal over de (r)evolutie die in zijn tuin heeft plaatsgevonden. Vanaf 2006 ging hij over van een zeer bewerkelijke combinatieteelt op permacultuur. Hij neemt ons online mee naar zijn eigen tuin, waar hij aan de hand van voorbeelden laat zien wat  schijnbare chaos inhoudt en hoe hij te werk  gaat.

De klassieke manier van telen

DE KENMERKEN VAN SCHIJNBARE CHAOS 

1) Chronologisch werken
2) 4 principes
3) Organische lijnen

Ad 1. Chronologisch werken
♣  Veel hobbytuiniers  beginnen in de lente, ze ruimen hun winterbedden op, halen het onkruid eraf en beginnen met planten en zaaien. Voor Kurt begint het seizoen in de herfst: hij gaat alle bedden mulchen met organisch materiaal zoals: smeerwortel, blad en het gras dat hij maait in de tuin, in een laagje van 10 centimeter, met stro erop. Zijn bedden worden hierdoor in de winter niet blootgesteld aan de elementen en zijn ‘medewerkers’ (wormen e.d.) op een rustig tempo kunnen aan het werk blijven en de bodem goed kunnen bereiken.
♣  Daarna kijkt hij volgend jaar wil eten en telen, maar kijkt niet naar wat, wáár zou moeten staan.
♣  Als hij zijn wensenlijstje af heeft, maakt hij een teeltplan op, een tekening van de eerste zaai van groenten, kruiden en bloemen in ieder bed.
♣  Daarna bestelt hij in december de zaden
♣  In het voorjaar plaatst hij de zaden tussen de mulch, er zit geen onkruid onder de mulch.

Ad 2. Vier criteria waarmee je rekenig houdt
     1) Grootte van de plant: zo boven zo onder. Een plant is een soort spiegel, is hij boven de grond groot, dan meestal onder de grond ook (sla, wortelen, uitzondering is: mais).
Als je rekening houdt met de grootte van de plant, is er:

– minder concurrentiestrijd onder je planten, om de wortels kwijt te kunnen. Een plant met veel wortel kan dus heel goed naast een pen-wortel geplant worden. Zet nooit twee rijen van hetzelfde naast elkaar
– meer productiviteit; de planten kunnen op hun gemak hun plaats innemen en uitgroeien
– effectiever ruimtegebruik
– natuurlijke mulching, de planten die breed uitvallen gaan de bodem beter bedekken

     2) Geur van de plant
Plaagdieren en bestuivers, gaan af op hun voor- en afkeur van geuren. Hoe meer er van hetzelfde bij elkaar staat hoe makkelijker de plaagdieren (belagers) deze gaan vinden.  Bij een rijtje planten van max. 2 – 3 meter lang, is dat veel moeilijker.  Het maken van een doolhof en het gebruik van kruiden met sterke geuren, maakt het nog moeilijker voor belagers en voor bestuivers juist makkelijker.

     3) Kleur van de plant: je wil zoveel mogelijk kleuren hebben in je tuin, dus zorg voor vele tinten groen, varieer en diversifieer in soort: verschillende soorten sla en kool door elkaar. Plaagdieren hebben een voorkeur voor bepaalde kleuren. Je kan dus verwarring veroorzaken. Kleinere vlekken met kleuren en -schakeringen vallen minder op.

     4) Structuur van het blad
Plaagdieren hebben ook een voorkeur voor een bladstructuur. Let dus op variatie in textuur en vorm en maak er een doolhof van.

Ad 3. Organische lijnen
In de natuur vindt je geen rechte lijnen terug; ze zijn efficiënter, geeft meer opbrengst -je kunt meer zaaien in een golvende lijn dan een rechte, en in de bochten van de golf, kan je weer een andere plant zetten- en je hebt meer dynamiek in de tuin. 

Kortom: zaaien en oogsten volgens de schijnbare choas, houdt in:
Je werkt volgens de 4 principes (grootte, geur, kleur en structuur). Je zaait of plant in golven en plant ook in de ‘holtes’ van de golven, het is heel simpel belangrijkste is om rekening te houden met de grootte van de plant, je hebt meer opbrengst vanwege de plek die je benut, je hebt meer variaties van groenten, dus meer variatie op je bord!

* Het is mooier (dit is subjectief uiteraard).
*Je oogst in fases, dus minder werk(pieken).
*Je mulcht bij dus veel minder onkruid. 

De ‘medewerkers’ in je tuin